adın kuma yazılır - metin fındıkçı
2
2
yaşına bol gelen bir entari sırtında
Ay çiçeği kollarımda açmaya başladı
rakı eşliğinde.
KAYALIKTAKİ EV
insan çıkışlı yolculuktur yalnızlık
Uyandı Sadi
Karanlık inmiş bile
Oturalı beş dakikadan fazla değildi. Yanımda taşıdığım acı limon yeşili
*neyiz ama keşke olmasak hiç
*«Çağlar öncesinden kalma, yaşam yeryüzünde filizlenmeye başladığından
öyle işte
on iki sandalyeli bir masayla, masanın gençliğinden konuşuyorduk.
düğümlenmiş ipler
dünyanın tüm nöbetçilerine
nar çiçeğinden elbise diktim
aşina mekânlardan uzak hüzünlü yazgılar...
Çapkın bir samyeline bırakıp ilk kıvırcık, simsiyah saç telimi, şu memur
ne güzel ölüyorum... yani alenen işliyorum bu suçu
Tuvalin sol üst köşesinden sayfanın ortalarına doğru, yumuşak kıvrımlı
siyah beyaz apartman
(Aylardan Eylül... puslu bir hava... yangın yerinde tavla... zar
'Şimdi-burada' --- işin aslı, hiçbirzaman böyle değildir; 'şimdi'de de,
kent süngü yarası almış acı akıyordu
şimdi boyuna bir cenaze vardır benim sağ omzumda
yine yağmurlar geçiyor çocukların omzundan
sesini saklayıp duran insanım
gönül borcu'na