kara mıh kilit alesta - zafer yalçınpınar

dünyanın tüm nöbetçilerine

1.

bir uykunun nöbetini tutuyordu
seyyar ve açılır ve kapanır
geceye doğru
kara mıh kilit alesta!

2.

sırası değildi birdendi «birden»
aklı durdu bir akarsuyun kesik
tek başımıza iki kişiydik
gökyüzünün gözleri kapandı
ayla ayın etrafını sardı

3.

zamanın terzisi
«bir sarkaçtan fazlasıdır zaman» dedi
örgün bir gece değiştiricisi

4.

«sıkıldım bu nöbetten» diyor deniz feneri
                                                  yerden göğe kadar haklı

saatlerce tek kişiydim anlıyor musun yani tek
                                                  bir korkuluk gibi ayakçı

hiç çekinmeden

ölü gözlü bir generalin karşısında klarnet üflüyordu yaşlı bir sokakçı

ve gerçekten ve gerçekten

«bu durgunluktan kurtulmam gerek» dedi bir duvar yanındakine
her bir dizem için iki saat nöbet tuttum fenerle birlikte

5.

bir taşlığın havalanıp inip yürüyüşünü izliyorduk bir taşlıkta
«dünyada sevinç vardır» diyerek koşturuyordu deniz hemen yanımızda

kara mıh kilit alesta!

3 Mart 2006, İskenderun