yıkık bir akşamüstü - kadir sönmez

Yıkık bir akşamüstü bıraktın bana Yazarken ellerim acır
Günden geriye,
Sensizlik kalır...

/Her sonbahar bir umuttur aslında
Açılabilir diye zaman
Hep beklenen
Güneşli bir yaza/

Bilekleri kesilmiş bu şehirde
Kan kaybeder aşk...
Bırakır kendini sayfalara
Bir bilinmez yaratır zihinlerde:
«Gitmek midir çare?»