savunma - özgür macit

hayatı tanımlara sığacak
                                                                                       tanımsız kişiden
                                                                               bedeninin aksini
                                                                               otobüs durağının camında
                                                                               ruhunu kalbinde görüp
                                                                                               beğendiği kişiye ---

                                (sana hiç mutluluktan söz etmiş miydim?
                                ya gökyüzündeki gülümsemenin
                                        ne renk olduğundan
                                                o sabah?)

namerdim
güneşten bir dirhem çaldıysam
ve zakkum köklerinden özümleyip
                sevgiyi
                kenger sakızı gibi
                        saldıysam yüreklere

                        ceza giymeyeceğim yaptıklarımdan
                                --- sevmek istisna ---
                        kulluğumdandır
                                        düşen ilk yağmur damlası olmak
                                ve bozup eylemsizliği,
                                                kırıp kalemi
                                mahkûm etmek suyu aşka

        gerçek şu:
ben yalnız
boşayıp zincirlerinden uçurtmamı
        salmadım bulutlara
                o sabah
kapkara gökyüzünde
                karalanası diye

                                (peki delilerden bahsetmiş miydim?
                                ya yalnız onların
                                                mutlu olduklarından?)

                                                                                       itiraf ediyorum:
                                                                                               şair delidir!