(h)iç işte - salih aydemir

ağlayabilirsin artık, hiçbir lükse sahip değilim
aşk yok yalnızlık var... dedi kâhin...

--- intiharın ruhuna düşen her gözyaşı masum
    madem ölecek içimizdeki sessizlik
    o zaman aşk savunacak kendini

ağzımızda bir dolu küfür
bir dolu yıldız ve mart günleri
kar mı yağmur mu;

--- kar yüzüme
    yağmur aklıma yağıyor

(h)iç işte...
gözlerimle uzanıyorum savaşa
başlık bile düşünmüyorum
soru topluyorum yalnızlıklardan

aşkın adaleti yok, şiddetin ve kanın da
kalbinden yara almamaya bak...

uzun yaşamak için konuşmak zorunda değiliz
belki yirmisinde sıktığımız kurşunun
belki ilk sevişmede aldığımız yaraların ömrüyüz
doğunun dili, kin ve hak; mart günleri...
gizini saklamayan kış rüzgârı önüne alıyor

suya uzanan yaprakların renginde
hep güneş var... dedi kâhin...

müziğin olduğu yerde şiir
şiirin olduğu yerde adalet... aramıyorum

--- çünkü hayatın içinde saklanıyor ölüm
    şiirin içinde saklanan suç gibi

imzasız ihbarlarla kendine mektup yazan kaç şair kaldı
bilmiyorum, yazmak bazen fazla geliyor bana
nerede, ne zaman ve nasıl öleceğini anlatmak...

ansızın müstesna hayır'lar kaplar içimi
müstesna ölümler,

derim kendi kendime;

tutkunun yasası gereği...

affedilmeyen tek şey, akıl tadında unutabilmek
aşk yok, bir hastalık gibi nükseder imge
ve nesnesinden dolayı infaz edilir şiir... dedi kâhin
suçu üstüne alan herkes kendine yeni bir suç arar
(h)iç işte.