yiten adam - baran esmer

Adı çıkmış çocuğun, ağlıyor cümbüş!
Bir orada haylaz,
bir burada mahpus.
Yoksa kahrımıza müebbet mi yedi yine?
Sen söyle kadın:
memesinden şefkat çağlayan ak.

Babaların kırdığı dala biniyor bak!
Avuçlarından yakalandı şehri,
şimdi yürüyor, yollar açık.
Sağdan gidenler sağa sapsın,
soldakiler utangaçtır, tanıdık.

Aklımdasın, söyleme yüzünü.
Önce soluğunu sıyır, yırtılır.
Kollarımda kaldın çocuk.
Seni ona vereyim.
Ne iyi yaptın da erken geberdin,
küslük bırakmadan ardında
çocukluk!