48 saat - salih aydemir

içimin günlerine

dün ve yarın ama bugün yok

sonsuz bir karanlık geçti önümden
yağmacı gündüz
saldırgan gece

sessizlik ve uzaklık
kış bulutları taşıyor aklının yarasına
zamana karşı eskiyor sözcükler

dudaklarımda yırtılan dilin için
hamal arıyorum dizelere

 

acıya başlanmalı bir yerden
nasıl olsa
borç taşıyoruz yalnızlıklara

ruhum isyana üzgün

açık bırakılmışsa ölüdür zaman

mevsimi biten dalar rüyalara
öylesine uzun öylesine başlangıç
boş uykular için eskitmeliyim yaralarımı
kuma sokmalıyım sesimi
eksilmeliyim
ama bugün yok

ama
sonra başka türlü unutacağım seni