portakallı yârim - emrah altınok

Sen orda perdeni örtersin,
ben burda gözlerimi kaparım geceye.
Düşler kurarım,
                    edepsiz rüyalarım ol diye.

Sen gözlerini açarsın
sessiz bir kuş gibi,
ben defterimi
                    uyanır gibi...

Cam silersin kış vakti
ismini yazar gibi,
ben de cam silişini yazarım o deftere
                    arsız bir şair gibi...

Şimdi bu şiirin de kabuğunu soy e mi
Finike portakalı gibi,
bense hiç soyamadığım vücudunu koklayayım
                    portakal diye...
Üstüne de beceriksiz sözcüklerimi,
                    cigara niyetine...