"öykü" ile etiketlenmiş 33 doküman etiketlendi

Bozulmuş saatime bakıyorum. Çizik içinde... Kısa olanı neydi? Hangisinin

Sabahın fersiz ışığı griye boyamış sokakları. Şöyle güzel, pırıltılı bir

Sabah mahmurluğundaki vücudu döşemenin çıplak soğukluğuyla ürperdi.

«Bir şeyler yapmak istediğini düşün. Her eylem dışarıdan gelen engellerle karşılaşabilir. Eğer sen bir eylemi gerçekleştirmek isterken bazı engellerle karşılaşırsan, o anda eylemi gerçekleştirmekte özgür olmadığını anlarsın. Böylece engellerle karşılaştığında ve özgür olmadığını hissettiğinde özgürlüğünün bilincine varmış olursun. Daha önce gerçekleştiremediğin eylemleri gerçekleştirmeye başladığında ise kendini özgür hissedersin.»

Serin bir sonbahar günüydü. Bir çocuk edasıyla, kaldırım kenarlarına

Dudağında, ısırdığı sigarası, kalem elinde, bir şeyler yazıyor masada.

Kanlıymış başı. Gömleğine akmış. Çok.

--- Biz eskiden başımız sıkışınca sana koşardık. Bir eksiğimiz gediğimiz

Garaj kapısı açık... Tam düşündüğüm gibi... Cebinde beş kuruşun kalmadı,

Yaz: babaannem

Evimiz tek katlı, eski bir demiryolu lojmanıydı. Misafirsiz günümüz yok

«İşte bizim hikâyemiz

güzel bir Ankara gününe ve O ağaca...

düğümlenmiş ipler

Tepeler bembeyaz gelinlik giymişti. Kar İstanbul'u alabildiğince sarıp

Yaşlı bir kadın omzunda kalın şalıyla, sallanan sandalyesinde oturuyordu. Gözlerinin altındaki kırışıklıklar, ellerindeki siyah lekeler ona eskimişliğini acımasızca hatırlatıyordu.

Yatağa girmeyi geciktiriyorum. Boşalmış içki bardaklarını mutfağa

Kuşlar nereye uçtuklarını bilirler mi?

Evin içinde herkes bir köşede oturuyordu. Arada sırada göz göze

böcek

Tuvalin sol üst köşesinden sayfanın ortalarına doğru, yumuşak kıvrımlı

Güneş denizin üzerinde alçalmaya başladı, eflatun renkli gökyüzüyle

Okuduğun şeyden başını kaldırıp bakıyorsun. Seni yeterince tanımıyorum

Okulun futbol sahasına yüzlerce martı gelmiş. Tam karşıda okul. Bazen

Eve gelmesine daha yarım saat var. Odanın içinde, aynı çizgi üzerinde

İsmail Hakkı'ya

A Lovely Swan Poem

Yağmur yağıyordu hava sıcaktı, hatta güneşin tüm kavurganlığı

İstanbul gecesini kar kaplamıştı. Dondurucu soğuk insanları evlerine

Suya inelim. Ardımdan gel. Bir zamanlar toprağa düşmüş olan gölgen

Muhtar Özkaya Halk Kütüphanesi'nin kuytu sessizliğinde bitirdiği romanı

Ay'dan arsa satmak isteyenlere, bir akıl hastası, gitme konusunda şu

*Isırgan soğuk çatlayan ellerini yaladıkça, arkana bakıp, uluyarak sana